प्रिय,
म तिमीलाई निकै माया गर्छु । मेरोजस्तो माया संसारमा आजसम्म तिमीलाई कसैले गरेकोे छैन । अरूहरूले जस्तै म भन्दिन कि तिमीलाई मुटुभित्र र आँखामा राख्छु । तिम्रो निम्ति जून तारा टिपेर ल्याइदिन्छु । त्यसो भन्नु भनेको सरासर झूटो बोल्नु हो । किनभने त्यस्तो हुनै सक्दैन । ती कुरा केवल तिमीलाई फकाउने तरिका मात्रै हुन् । आजसम्म न कसैले त्यसो गरेका छन् न त गर्न नै सक्छन् । तिमी नै भन के त्यो संभव छ ?
प्रिय, बरू म तिमीलाई मैले गर्न सक्ने वचन दिन्छु । म तिमीलाई सुनको दरबारको नवरत्नहरू जडेको सिसैसिसाको कोठामा राख्छु । त्यो त्यस्तो कोठा जहाँ दिन र रातमा सँधै जूनको उज्यालो हुन्छ । तिमी भन्छ्यौ भने रानीमहल त्यही सुनको दरबारको आँगनमा ल्याइदिन्छु र ताजमहल तिम्रो त्यही कोठामा राखिदिन्छु । तिमी मेरो माया स्वीकार मात्रै गरिदेऊ । बस् ।
यस्तो प्रकारको पत्र पढेर ऊ छक्क परी । उसले यस्तो प्रकारको वहुलठ्ठी पत्र लेख्ने को रहेछ भनेर उसको प्रोफाइल खोलेर विवरण हेरी । तर त्यहाँ सबै खाली थियो ।
त्यसपछि उसले एउटा प्रश्न लेखेर पठाई – चिन्नु न जान्नु मलाई यस्तो चिठी लेख्ने को पागल हो?
उसको यस प्रश्नको जवाफ पनि तुरुन्तै आयो –“प्रिय, म पागल होइन, म त तिम्रो अत्याधुनिक “एआई प्रेमी“ हूँ जसले कहिले धोका दिँदैन ।
No comments:
Post a Comment