लघुकथा (अङ्क २९ मा प्रकाशित)

रातको नौ बजिसकेको थियो । भीमबहादुर आफ्नो पुरानो मोबाइल हेरिरहन्थे— छोरा विदेश गएको दुई वर्ष भइसक्यो, हरेक रात म्यासेन्जरमा “बाबा, म ठिक छु” भन्ने सन्देश आउँथ्यो ।

तर आज फोन मौन थियो । घरमा बत्ती पनि गएको । बाहिर मुसलधारे पानी ।

भीमबहादुरले छातीमा हात राखे— अनौठो डर लागिरहेको थियो ।

अचानक मोबाइल बल्यो। एउटा नयाँ मेसेज चम्कियो—

“बाबा, म घर आइपुगेँ ।”

उनी हतारहतार ढोकातिर दौडे ।

बाहिर कोही थिएन ।

भिजेको आँगनमा छोरा उभिएको झैँ लाग्ने दुई पाउलाका छाप मात्र थिए, र माटोमा स–सानो रगतको दाग थियो ।भीमबहादुरको हृदय काप्यो ।

त्यो बेला छिमेकी गणेश आए र मोबाइल हेरे— मेसेज पठाइएको समय “तीन दिन अघि” देखिन्थ्यो ।

गणेशले थरथराउँदै भने,

“भीम… तेरो छोरा त तीन दिन अघि दुर्घटनामा मरेको रहेछ… आज मात्रै खबर आएको हो ।”

भीमबहादुर चुप लागे । मोबाइलको स्क्रिन फेरि बल्यो— “बाबा, ढोकामा आउनुहोस्, म त यहाँ नै छु…”

- इटहरी, सुनसरी

..............................................................................‍

..‍.‍.‍साथ सहयोगको खाँचो

लघुकथा संसार र कविता संसार अनलाइन मासिक पत्रिकालाई

जीवित राख्नका लागि तपाईंको 

आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।