लघुकथा (अङ्क १७ मा प्रकाशित)

अघोषित कैद

- सुस्मिता अधिकारी
काठमाडौँ    

औँसीको रात थियो । नगरबासीहरु मस्त निन्द्रामा थिए । कहीँ कतै साइसुइ थिएन । उपत्यकाभरिका देवीदेवताहरु आफ्ना बाहनमा सवार हुँदै अगाडि बढिरहेका थिए । जीवित देवीलाई अप्ठ्यारै पर्‍यो । प्रमुख अतिथिको निम्तो अस्वीकार गर्न पनि भएन । आफ्नो रथलाई कुमारी घरमै छोडी कोमल पाउमा कष्ट सहँदै सभास्थलमा पुग्नुभयो ।

एक्कासी चाँदीका चारैवटा ढोका खुले । देवाधिदेवलाई आसन ग्रहणको लागि प्राङ्गणमा आव्हान भयो तर आउनुभएन । सबैले अनुनय विनय गरे । ढोकाभित्रबाट आवाज आयो,  "सबैलाई त उस्तै देखें । कालभैरव ! आज तिमी चङ्गा भएको पाए । केही विशेष थियो की ?’’

देवीले भन्नुभयो,  "मानिसहरुलाई घर्म संस्कृति र आस्थामा मौलिकताको अनिवार्यताको ज्ञान भएको आभाष पाएँ । हामीलाई केही खुसी महसुुस भएको जानकारी गराउन यहाँ आएका ।’’

कालभैरव, "हो महादेव ! मन्दिरको सरसफाईले उकुस मुकुसबाट केही राहत मिलेको अनुभव गर्‍यौ । बाटो बिराएकाहरुले मेरो पुरानै स्वरूप कायम गरिदिने रे ! यसै खुसीमा यो लड्डु सबैमा बाँडौ भनेर आएको ।”

महादेव,  "ल बधाई छ, म कसरी बाहिर आउँ ? भित्रै ल्याईदेउ । सबैले सद्धबुद्धि देऊ । मलाई कैदबाट मुक्त गरिदिन ।”

..‍.साथ सहयोगको खाँचो